2023: Maatschappelijke erkenning en betere waardering
‘Groningse studentenverenigingen gaan tijdens actieweek strijd aan met schurft’ kopt NU.nl op 21 december 2022. De verenigingen gaan hun leden vragen allemaal tegelijk maatregelen tegen de infectieziekte te nemen. De studenten wonen met velen in één huis maar hebben verschillende huisartsen. Dat is bij schurft een probleem omdat iedereen tegelijk dezelfde behandeling moet krijgen om ervan af te komen. Eindelijk, een aanpak naar mijn paarse hart!
Een échte veterinaire aanpak zou daarnaast inhouden dat aan elke studentenvereniging een dierenarts wordt gekoppeld. Bij het bezoeken van de studentenhuizen zouden niet alleen de behandeling én de preventie van infectieziekten de aandacht hebben, maar ook de brede bevordering van de gezondheid en het welzijn. Preventieve maatregelen met betrekking tot voeding, huisvesting, hygiëne en leefstijl zouden worden opgenomen in een integraal gezondheidsplan op maat per huis én voor de vereniging als geheel. Voedselverspilling en middelengebruik zouden worden teruggedrongen in de gehele keten van inkoop tot de verwerking van afval. De dierenartsen van de verschillende verenigingen zouden regelmatig intercollegiaal overleg hebben om hun resultaten te vergelijken en afspraken te maken over een collectieve, evidence based aanpak van aandoeningen die de verenigingen overstijgen.
"Er zijn veel meer partijen betrokken, dan alleen de patiënt en zijn eigenaar of houder" -
Deze gedachteoefening aan de hand van een huis-tuin-en-keuken-ziekte als schurft legt treffend bloot dat de dierenarts wordt geacht, tal van belangen in ogenschouw te nemen bij de diagnostiek en behandeling van een ziekte. Deze belangen overstijgen niet alleen die éne zieke patiënt, groep dieren of diersoort, maar ook het eigen handelen, de eigen praktijk en het eigen vakgebied. En er zijn veel meer partijen betrokken, dan alleen de patiënt en zijn eigenaar of houder. De negatieve gevolgen voor mens en dier van een te nauwe blik, een te snelle conclusie of een eenzijdige aanpak kunnen groot zijn. Zoals bij de uitbraak van een infectieziekte of het persisteren van een erfelijke aandoening. Hoewel de resultaten voor zichzelf spreken – de Nederlandse diergezondheidszorg is van een hoog niveau – mag je wel vraagtekens zetten bij de kwetsbaarheid van de professional waar zoveel verantwoordelijkheid wordt neergelegd. Is er wel voldoende erkenning en waardering voor de maatschappelijke taken van de dierenarts? Wij vinden dat de verwachtingen duidelijker op tafel mogen worden gelegd.
De rol van de dierenarts is inderdaad erg complex geworden, terwijl het stelsel van kwaliteitsborging beperkt van opzet is, zo blijkt ook uit het onderzoek van het ministerie van LNV naar de rol van dierenartsen in de samenleving. De aanbevelingen gaan onder meer over de versterking van het kwaliteitssysteem rondom de dierenarts en het stimuleren van permanente leerprocessen voor praktiserend dierenartsen. De KNMvD onderschrijft deze aanbevelingen en ziet bestuurlijk overleg met vertrouwen tegemoet. We zijn immers niet van gisteren als het gaat om de coördinatie en de financiering van nascholing, kwaliteit en zelfregulering. Persoonlijk zie ik het ook als een geweldige kans om de collegiale verbindingen te versterken. Het veterinaire netwerk, dat zich uitstrekt tot vér buiten de praktijk, is van onschatbare waarde maar heeft te leiden onder vanzelfsprekendheid. De KNMvD heeft zich voorgenomen de toegevoegde waarde van de dierenarts beter op de kaart te zetten. De basis hiervoor is onze waardering voor u als lid. Wij wensen u allereerst veel geluk en gezondheid in het nieuwe jaar!
