“Dankjewel, je hebt het heel prettig en rustig gedaan”, zegt de eigenaar terwijl ze me nog een laatste keer de hand schudt. Zo’n kwetsbaar bedankje is lastig te beantwoorden. “Graag gedaan,” klinkt ongepast, alsof ik ervan genoten zou hebben. Meestal zeg ik alleen “Natuurlijk”, met een korte, begripvolle glimlach. Omdat het nodig was. Omdat het mijn plicht is om te doen wat nodig is.