Diergeneesmiddelenverordening: administratieve verplichtingen dierenarts verduidelijkt

Er is veel veranderd op het gebied van diergeneesmiddelen. Dit is het gevolg van de Diergeneesmiddelenverordening (Verordening (EU) 2019/6). Deze nieuwe verordening is ingegaan op 28 januari 2022. Het Ministerie van LVVN heeft in een nieuwsbrief de administratieve verplichtingen voor dierenartsen verduidelijkt voor 3 situaties:

Dierenarts dient toe

Wanneer de dierenarts zelf éénmalig diergeneesmiddelen toedient aan het dier, bijvoorbeeld in de praktijk of op een bedrijf, is het niet nodig om te voldoen aan de eisen uit artikel 105. Wel moet de dierenarts voldoen aan de administratieve eisen zoals gesteld in artikel 103, zoals ‘kleinhandel in diergeneesmiddelen en het bijhouden van registers’. Dit omvat onder andere de jaarlijkse controle van de voorraden waarbij de inkomende en uitgaande diergeneesmiddelen worden vergeleken met de voorraad, de zogenoemde “vierkantsvergelijking” (artikel 103 lid 5). Deze regels gelden zowel voor voedselproducerende dieren als voor gezelschapsdieren. Let op, op het moment dat de toediening van de dierenarts deel uitmaakt van een langere behandeling en de  dierenarts vervolgens diergeneesmiddelen afgeeft, komt hij of zij terecht in situatie 2. Vanzelfsprekend krijgt de dierhouder instructies en waarschuwingen over de toegepaste diergeneesmiddelen, bijvoorbeeld door het overhandigen van een bijsluiter. Voor houders van voedselproducerende dieren levert de dierenarts de gegevens zoals vermeld in artikel 108 lid 2 (het logboekformulier), zodat de dierhouder kan voldoen aan de administratieve eisen voor eigenaars en houders van voedselproducerende dieren (artikel 108 van de Verordening).

Dierenarts levert af

Wanneer de dierenarts diergeneesmiddelen uit de praktijkvoorraad aflevert aan een veehouder of dierhouder, moet er worden voldaan aan de eisen uit artikel 105 zoals gespecificeerd in de punten a-m (zie: nieuwsbrief). Dit geldt zowel voor voedselproducerende dieren als voor gezelschapsdieren. Hoewel het voorschrift vormvrij is, moet de genoemde informatie uit artikel 105, punten a-m, wel worden opgenomen in de verslaglegging van de dierenarts, zoals in het bedrijfsgezondheidsplan, bedrijfsbehandelplan, de visitebrief, logboekbrief of PMS. Vanzelfsprekend wordt de dierhouder voorzien van instructies en waarschuwingen met betrekking tot de afgeleverde diergeneesmiddelen, bijvoorbeeld door het overhandigen van een bijsluiter. Voor houders van voedselproducerende dieren levert de dierenarts de gegevens zoals vermeld in artikel 108 lid 2 (het logboekformulier), zodat de dierhouder kan voldoen aan de registratie-eisen voor eigenaars en houders van voedselproducerende dieren (artikel 108 van de Verordening).

Dierenarts schrijft voor en apotheker of vergunninghouder levert af

De dierenarts schrijft een diergeneeskundig voorschrift volgens de bovengenoemde punten a-m. De eigenaar of houder kan met dit voorschrift de diergeneesmiddelen laten afleveren door een apotheker of vergunninghouder. De apotheker of vergunninghouder moet voldoen aan de eisen gesteld in artikel 103, zowel voor voedselproducerende dieren als voor gezelschapsdieren. Vanzelfsprekend ontvangt de dierhouder instructies en waarschuwingen met betrekking tot de afgeleverde diergeneesmiddelen, bijvoorbeeld door het overhandigen van een bijsluiter. Voor houders van voedselproducerende dieren levert de apotheker of vergunninghouder de gegevens zoals vermeld in artikel 108 lid 2 (het logboekformulier), zodat de dierhouder kan voldoen aan de registratie-eisen voor eigenaars en houders van voedselproducerende dieren (artikel 108 van de Verordening). Bron: Ministerie LVVN

Meer informatie

• Diergeneesmiddelenverordening (Verordening (EU) 2019/6)
• Regeling diergeneesmiddelen 2022
• RVO.nl: Diergeneesmiddelen