Er zijn twee BTW-tarieven waar dierenartsen mee te maken hebben: het hoge van 21 procent en het lage van 9 procent. Stel je krijgt als dierenarts een klant met een zieke hond op het spreekuur. Omdat het duidelijk is dat het dier pijn heeft, dien je hem na onderzoek en behandeling alvast een pijnstiller toe. Vervolgens geef je de eigenaar pijnstillers mee, die hij zelf aan de hond kan geven. Hoe verwerk je dit administratief en wat moet je in rekening brengen? De Belastingdienst hanteert voor de consulten van dierenartsen het hoge tarief, 21 procent. Voor diergeneesmiddelen geldt in beginsel het lage tarief. Simpel toch?
Helaas, zo makkelijk is het niet: geneesmiddelen die worden toegediend aan dieren tijdens het consult, volgen het tarief van het consult. Dus voor de pijnstiller die je tijdens het consult aan de hond gegeven hebt, breng je 21 procent BTW in rekening. De Belastingdienst spreekt dan van een combinatie van goederen (geneesmiddelen) en diensten (consult). Voor de pijnstillers die je vervolgens aan de eigenaar meegeeft en die hij dus thuis zelf aan het dier geeft, geldt echter het lage tarief.
Het hoge tarief geldt ook voor medicatie, vaccinaties etc. die je tijdens een bedrijfsbezoek toedient aan de dieren van de veehouder. Laat je medicatie op het bedrijf achter voor de veehouder om zelf toe te dienen? Dan geldt weer het lage tarief.
Maar dan de uitsmijter: stel nu dat de klant belt met het verzoek om een herhaalrecept voor zijn hond. Lever je dan alleen het geneesmiddel of is er sprake van een consult waarna je een recept uitschrijft? Hier wordt het lastig. Het valt te verdedigen om te zeggen dat er geen sprake is van een consult – je hebt het geneesmiddel al een keer voorgeschreven – en dat je voor het uitschrijven van het recept het tarief van het geneesmiddel volgt. Het lage tarief dus. De Belastingdienst rept daar met geen woord over dus het kan ook zomaar zijn dat men daar vindt dat het toch een consult betreft. Dan moet er dus 21 procent voor het uitschrijven van het recept (wordt dan beschouwd als een consult) in rekening gebracht worden en het lage tarief voor het geneesmiddel zelf; je dient dat immers niet tijdens het consult toe.
Kortom, enerzijds is het heel duidelijk, maar anderzijds kan er op één punt een interpretatieverschil zijn. In dergelijke gevallen raadt de Belastingdienst dierenartsen aan contact op te nemen met hun eigen belastingkantoor.