Rabiës (hondsdoelheid) komt inmiddels niet meer voor in onze Nederlandse huisdierenpopulatie. Echter, de consequentie van een infectie zijn dusdanig dodelijk dat het van belang is dat een dierenarts adequaat handelt na een potentiële besmetting. Zo was er in 2024 een casus waarbij een kat besmet is geraakt met met European Bat Lyssavirus 1 door het vangen van een vleermuis. Dit is de eerste casus in zijn soort in Nederland.
Vleermuisrabiës wordt nog redelijk vaak gevonden in een aantal van de vleermuissoorten. Dit betreft een andere virusstam dan het klassieke rabiësvirus, maar geeft dezelfde verschijnselen. De kans op infectie bij huisdieren is wel klein.
Wanneer een hond of kat in aanraking is geweest met een vleermuis en er is sprake van bijt-/krablaesies, is het van belang dat de eigenaar zo snel mogelijk contact opneemt met een dierenarts.
De NVWA heeft richtlijnen opgesteld voor de dierenarts wanneer hij/zij in aanraking komt met een mogelijke rabiësbesmetting;
https://www.rivm.nl/weblog/kat-vangt-vleermuis-is-er-risico-op-rabies-ib-02-2014
https://www.nvwa.nl/onderwerpen/dierziekten/rabies/meldingsplicht-rabies
https://www.nvwa.nl/onderwerpen/dierziekten/documenten/dier/dierziekten/rabies/publicaties/adviezen-over-vleermuis-bij-de-dierenartsenpraktijk