Op slot of niet? Hoe kijkt dierenarts-ondernemer Jelke Jan Smit aan tegen dienstverlening in crisistijd?

Er zijn talloze situaties te bedenken waarbij je als dierenarts bereikbaar moet zijn. Bij spoed uiteraard, zoals een plaskater, een ongeluk, of gewoon acute diarree of braken. Ook zijn er veel chronisch zieke dieren die beslist toegang tot medicatie moeten hebben, bijvoorbeeld voor insuline, hart- of niermedicatie. Daarnaast leveren dierenartsen veel (speciale) voeding voor huisdieren. Als dat niet meer zou kunnen, waar moeten eigenaren dan de (speciale) voeding halen, bij de supermarkt? Geen optie. Of de dierenwinkel open houden, en dan de dierenartspraktijken sluiten? Dat is gek.

Eigen keus versus zorgplicht

En wat te doen met al die zieke dieren die simpelweg een lijdensweg tegemoet gaan als de dierenartspraktijken op slot gaan? Indien de dierenarts niet meer bereikbaar is, voorzie ik een gigantische maatschappelijke onrust. En we wonen niet in een barbaars land, lijkt me.  Als een dierenarts besluit niet te werken, is dat zijn of haar eigen keus. Zelf vind ik dat ik zorgplicht heb en ik heb mijn praktijk zo ingericht dat de risico’s van transmissie echt minimaal zijn.  In elk geval vele malen lager dan de supermarkt of andere zaken die open mogen blijven (bv een apotheek met 1 wachtruimte).

Voor mij is het vanzelfsprekend om rekening te houden met de afweging van preventieve zorg versus curatieve zorg. Maar het is de verantwoordelijkheid van elke practicus zelf om die afweging te maken. Open of dicht, je weet zelf wat gezien de omstandigheden verstandig is.

Volg de laatste ontwikkelingen

Op onze dossierpagina Corona COVID-19 informeren wij je over de recente nieuwsberichten, downloads en handige links. Neem contact met ons op indien je vragen hebt.