Spiegeltje, spiegeltje aan de wand…

… Een kinderlijke vraag die onverwacht veel betekenis krijgt wanneer we haar naar onze eigen praktijk vertalen.
In de context van paardenwelzijn is het immers niet alleen de eigenaar, de trainer of de ruiter die zichzelf kritisch moet bevragen. Ook wij, als paardendierenartsen, doen er goed aan regelmatig in de spiegel te kijken. Ik heb het elders al geschreven: het gaat in grote lijnen wél goed met het welzijn van paarden in Nederland. De uitzonderingen daarop hebben er echter toe geleid dat instellingen (vaak buiten de paardenwereld) zich intensiever met dit thema zijn gaan bezighouden. De overheden bereiden kaders voor die het omgaan met paarden verder zullen reguleren. Dat is niet per se een slechte zaak, maar het wordt problematisch als dit volledig van buitenaf gebeurt, door mensen met, mogelijk, minder ervaring en kennis van paarden.